psikolojisi bozuk insanın psikolojisi

Türlü insanların türlü yaşamları var ve onların yaşamlarını uzaktan hepimiz izliyoruz. Herkes kafasına göre o insanların hayatlarına eleştiriler yapıyor. Ama sürekli kendimizin haklı olduğunu düşünürüz. Bende kendimi haklı görerek bazı düşüncelerimi aktaracağım.

Bazı insanlar var hayatların en berbat yerlerindeler ancak nerede olduklarını bilmeden yaşarlar. Mutlu olduklarını gösteren sahte yüzlerle bakarlar, gülümserler hayata. Belki de bu yüzlere gerçekten de kendilerini inandırmışlardır, kim bilir? Onlara acımak ne haddimize, lakin insanoğlu neden böyle yaşadıklarını düşünmeden edemiyor işte. Sonra dönüp kendisine bakıyor. Onlar öyle peki ya sen? diye soruyor kendine. Mutlu muyum? Bu soruyu ben kendime sorduğumda, aslında pek mutlu değilmişim gibi asık suratımla karşılaşıyorum. En azından kendimi ve insanları kandırmıyor muşum diyorum. Sonrasında daha çok düşünmeye başlıyorum. Üzülecek çok şeyim olmadığını fark ediyorum ya da şöyle deyim sevinecek daha çok şeyim var. O zaman ben mutluyum! Peki ya bu suratım? Sonuç olarak bende kendimi kandırıyorum. Yada onlar aslında hiç kendilerini kandırmadılar. Ya da onlarda mutlu oldukların farkında değiller mi acaba?